9 september Tombstone, Arizona

Mmm lekker die schone kleding, ja want Ania heeft gisteravond om 12 uur, mijn 7 dagen oud vervuilde onderbroek in een echte Amerikaanse big machine gewassen; eentje die de totale was in 25 minuten doet om het daarna te drogen in 50 minuten. Ja, nat kan je worden binnen de seconde maar opdrogen duurt meestal wat langer haha wink. Zo eentje wil ik ook, we gaan hem importeren, hoorde ik iemand mompelen terwijl ik verdiept in mijn gedachten andere dingen aan het doen was. Het gevolg was dat ik dus niet reageerde, wat hierna gebeurde vertel ik liever niet.

Zo de dag was begonnen. Even het continental ontbijtje naar binnen gewerkt en dan op weg naar Tombstone, een echt cowboystadje, waar de inwoners in klederdracht uit 1800 rond lopen dus cowboys en cowgirls zeg maar. Eerst stukje Amerikaanse afstand op de snelweg gereden. Dus een kleine 100 km en dan nog zo’n 40 binnendoor. Uiteindelijk ligt dit stadje toch in de  buurt van Tuscon. Tommeke onze navi reed ook weer mee en wees ons de juiste richting, trouwens dat mens mag wel eens Engels leren, bij de volgende afslag recht en daarna links aanhouden, blijf op de linkeriestrook, pfft wie kan daar nou wijs uit, zo heeft ze nog wel meer rare uitspraken als de steden bij naam genoemd wordt.

Eenmaal op de binnenweg aangekomen moest ik even afremmen, ik voelde mij nu echt een killer, ik reed over giganten van insecten heen en daar ik nog geen mug kwaad kan doen, had ik nu ook zoiets van slik wat zien ik. Het bleken giganten van sprinkhanen te zijn, ter grote van een middelvinger en dat meen ik hoor, voor de lachers onder u nu. De vleugels zijn van binnen fel rood en verder zijn ze groen en geel gekleurd, moet zeggen erg mooie beessies. Wat nu?,  ik moet toch door, dus oogkleppen voor en doen wat anderen ook doen, duizenden van die beessies werden onder mijn banden geplat. Mmmm kreeg er zin in haha, voelde me net een lust-moordenaar, maar ach aan de ander kant deed ik goed werk, want dit zijn de hanen die de oogsten verzieken als er een plaag is.

We reden Tombstone binnen en gelijk viel op dat het anders is dan anders. Hoeden, laarzen en revolvers, we reden de 18^e eeuw binnen leek wel of back to the future in gingen. Parkeerplaatsje opgezocht (alleen parkeren voor bezoekers van de City Hall, stond er op een groot bord, deden ze in de 18^e eeuw ook al moeilijk over dus haha). Camera in aanslag op naar de lange straat waar al dit leuks plaats vond. En jawel, de inwoners leefden zich helemaal in. Liepen echt te knouwen tegen elkaar dus zeg maar cowboy taal. Ze vielen geheel in de roleplay, second lifers, weet wel wat ik bedoel. Er was een klein probleempje ontstaan, mijn blaas begon te protesteren over het vocht van de avond ervoor denk ik, want voelde al enige druk op het pijpje ontstaan. Ik moet even een kroeg in hoor, zo dan, foutje, dit heet hier wel saloon he, niet  meer zeggen John.

Het was wel erg gaaf gemaakt, denk maar even mee lezertjes, doe je ogen dicht, oh nee kan niet dan lees je niet meer. Doe dan maar even de gedachten verplaatsen naar bv een voor jou bekende cowboyfilm en ja, zo was het daar in de saloon. Op de toeristen na natuurlijk. We werden aangesproken door een lieftallige oudere dame die in een soort van sado masochistische kleding liep, “Hi folks, where are you from”, een uitspraak die de Amerikanen ook onder elkaar gebruiken want tja iemand van west spreekt ook net als de oosterlijke, Engels. Dus dan wil men van elkaar weten waar ze vandaan komen. Wij spreken geen Engels, wij vertalen ons Engelse boekje van school, althans ik denk dat de Amerikaan dat van ons denkt. “We are from Holland”. Stond dit niet op blad 4 van hoe leer ik engels in 20 minuten. “He thats nice, wow, far from here”. Ja, dat moest ik met haar eens zijn, wij vinden het ook best ver, maar dat een Amerikaan dat vind is wel bijzonder . Ze wist waarschijnlijk waar Holland ligt, een slimme Amerikaan dus. “ I think you people from Holland has to make pictures in cowboy clothes”.

Ik keek naar Ania en dacht, oh nee he, dit is niks voor haar. Maar gelukkig pushte de lady ons behoorlijk en dus gingen we beiden voor gaas. Ik kreeg een hoed op waarvan ik zoiets had. Als ik maar geen jeuk op mijn kop krijg van die vettigheid. Gelukkig heb ik weinig haar dus eventuele vlooien zouden als het ware op een kale prairie leven en dat vinden ze niks. De jas die ik aan kreeg, leek op een stofjas van een chef monteur in een autogarage en die kon zonder dat je erin zat, gewoon rechtop blijven staan. En het rode bekende cowboy zakdoekje was vaak gebruikt als hetgeen waar het voor bestemd was lol. Last but not least kreeg ik een geweer. IK JOHN  MET EEN GEWEER, BEN TEGEN ALLE VORMEN VAN GEWELD, maar toen ik goed keek bleek dat je hier nog geen mier mee kon vermoorden, dus ok geaccepteerd. Ok, ik was cowboy en Ania dan? Welnu daar werd ik dus wel jaloers op, die kreeg een roze donzenveren  slinger zo eentje die je op Koninginnedag als feest versiersel draagt. Was dit alles? Ja bleek zo te zijn dus die kon niet ziek worden van alle bacteriën die ik inmiddels had verzameld.

We werden door die kroeg, want na deze belevenis ga ik gewoon kroeg zeggen hoor, heen gesleurd van object naar object en moest ik op de foto. Ik als model, ja hoor, moet je net bij mij zijn dus alle bekken die ik kon trekken werden uit de kast gehaald en heb zo geprobeerd om alle foto’s te verzieken, maar nee dat mensje vond het helemaal het einde, ze begon zeer enthousiast te lachen tot mijn ergernis. Maar al met al toch een paar leuk foto’s gemaakt dus we hebben haar maar een tippie gegeven. Bedankt cowgirl, mmm cowouderevrouw lol.

We zijn nog wat shops in gegaan en ik telkens een beetje pestend. Ania die hoed wil ik hebben, dit doe ik al jaren zo haha. Ik wil helemaal geen hoed eigenlijk die staat me niet en ik loop voor joker in Holland met een cowboyhoed.

Na rondgelopen te hebben zijn we de auto weer ingestapt en terwijl we wegreden vloog er zo’n kanjer van sprinkhaan op de motorkap die vrolijk met ons meereed, schitterend beest echt waar. Hij probeerde weg te komen maar kon zijn poten niet behoorlijk op de kap krijgen door de wind. Trouwens als hij wist hoeveel broertjes en zusjes ik inmiddels weer doodreed was tie misschien wel door de voorruit naar binnen gekomen. (zie video)

We zijn geheel binnendoor de volle 120 km terug  naar Tuscon terug gereden, schitterende omgeving bergen en dalen, wildgroei, zelf wilde paarden tegengekomen. Even zijn we van het padje af geweken omdat we dachten smallere weg op te kunnen richting een kleine canyon, maar dat viel tegen, met een terrein wagen ok maar met een gehuurde bolide, nee beter maar van niet. Heb wel even fikkie uitgelaten op een verlaten plekkie.. Onderweg naar huis reed ik over een toch al dood diertje heen. Ernstige waarschuwing voor iedereen, rij in Amerika niet over een skunk heen want dan kan het zijn dat je elkaar de schuld gaat geven en een huurauto niet meer te verhuren is.

En tukkie in het hotel deed me even goed na de lange maar enerverende rit. Daarna zijn we even naar Tuscon centrum gereden, toch ook weer zon 20 km van het hotel verwijderd om ons maagje weer te vullen. Er was niet zo erg veel aan eetgelegenheden te vinden maar hetgeen we gevonden hadden voldeed ruim aan onze wensen. Ik had een flinke cholestorol pil besteld, zo eentje waar Mcdonalds lang niet aan kan tippen, zo eentje die een Amerikaan zo lekker fors kan maken, zo eentje waar je de voordeur breder voor moet maken, zo eentje waar je 7 dagen op kan leven, want ach zeg nou zelf wat is nou 5000 kalorien. Ania had een veggieburger, zo eentje waar…… hahaa ja ik ga niet weer beginnen. 1 ding is zeker we hebben onze bloedleidingen weer flink aangevet.

We kunnen er tegen aan morgen want we gaan deze keer 500 km verder een paar attracties bekijken. Dus lezertjes welterusten en tot morgen, want dan staan wij gezond weer op hoor. Oh ja, voor de John plagers onder jullie, vanmorgen regende het weer. Dus Petra en Tanja, geef mij maar weer de schuld van het feit dat het KNMI in Nederland hun werk niet goed doen.

Doeg doeg, kus kus, 123 en wegistie.