12 september onderweg naar Amarillo (route 66 stad)

En van vele Amerikaanse gewoontes is, ontbijten buiten de deur, daarom zijn er ook veel breakfast restaurants en zo is de IHOP ons favoriete. Dus wij ook parmantig tussen de buiten de deur eters, de IHOP binnen gestapt. Een nogal enthousiaste jonge lady bracht ons weer naar een tafeltje, daarbij opgemerkt. De serveerster komt zo bij u. En weer duurde dit geen 2 minuten of er werd “ Hello I am ….” pfff weet de naam niet meer, lol, tja ze was ook niet echt duidelijk in haar uitspraak of zou het aan mijn oren liggen….HO STOP, MAAR DAAR VANUIT NEDERLAND, IK WEET HET ANTWOORD AL, LOL  en zeker jij, ja jij je weet wel wie ik bedoel haha.

Hoe dan ook ik  moest een paar keer even slikken en Ania aankijken zo van ~begrijp jij haar~. Maar goed we werden dus weer snel geholpen. Moet zeggen daar kunnen ze echt bij ons een hoop van leren, of had ik die klacht al geuit? Maakt niet uit kan niet vaak genoeg gezegd worden. Er werd verder gemompeld over de besteling en ja hoor we kwamen eruit. Een lekker stevig ontbijtje, eieren, hash brown (fijn in reepjes gesneden gefrituurde aardappelen) en een paar reepjes spek. Zo dat valt lekker zwaar. Niet gek hoor die zwaar gewichten hier. Zo de calorietjes zitten binnen, dan nu maar even de aliens bekijken bij dag licht.

Op zich zou het een leuke attractie kunnen zijn, maar helaas hetgeen wat we hebben kunnen ontdekken was zwaar verwaarloosd en er waren veel winkeltjes gesloten, kortom het alien hoofdstuk wordt daar langzaam afgesloten volgens mij. Veel gebouwen staan leeg en de zaak is aardig aan het verpauperen, best zonde eigenlijk want het kan erg leuk zijn om hiermee toeristen binnen te halen.

Er was wel een museum maar hier was het ook niet druk. Ik zou zeggen als gemeente moet je deze status hoog zien te houden dus veel op dat gebied openbaar plaatsen. Alleen Mac Donalds doet er nog wel aan mee die had zijn restaurant als een vliegende schotel opgebouwd en ingericht. Enkele lantaarnpalen zijn als alien uitgevoerd maar de nieuwe palen zijn gewoon met normale verlichting uitgevoerd.  Het schijnt ooit op TV te zijn geweest in Nederland maar ja dan laten ze de positieve dingen zien natuurlijk. Al met al voor de Amerika travelers niet de moeite waard om deze plaats aan te doen. Laten we maar naar Amarillo in Texas gaan.

We hebben deze keer voor de hoofdweg gekozen. Lekker relaxed mijn  cruise controoltje aangezet op 70 mile en tijdens het rijden een praatje met Ania over  de verkiezingen in Nederland en op de Ipad alvast naar een hotel gezocht. De rit liep eerst door een wat heuvelachtig landschap maar dit veranderde snel in een vlak landschap waar je zo ver kon kijken dat je het idee had dat de aarde plat is. Stel je voor een korrenveld dat net gemaaid is, dus stoppels erop en dat dan zo groot dat het de horizon reikt zonder huisje boompje beessie. Het oosten van Arizona en Texas zijn rijk aan landbouw en veeteelt en dat was onderweg dan ook goed te merken. We reden soms voorbij een Fabriek waar vee wordt geslacht. Ik weet niet hoeveel zetels de partij voor de dieren heeft gehaald maar als ze te kort komen kunnen ze hier denk ik nog wat stemmen krijgen.

Er stond voor die fabrieken waar  dus de beef en steaks vandaan komen een hoeveelheid aan koeien die zijn niet te tellen, duizenden en duizenden staan te wachten tot ze aan de beurt zijn om als plat vlees afgeleverd te worden aan de restaurants en supermarkten. Alswe daar voorbij reden moesten we even de airco uit zetten want anders komt er een lucht naar binnen, daar wordt een skunk jaloers op. Ik denk als je daar werkt en je komt s’ avonds thuis dat je op moet passen dat je vrouw je niet gaat melken. Texas is ook een landbouwstaat, dit betekent dat we veel elevatoren zijn tegen gekomen. Enfin Texas is een heel vlak land met landbouw en veeteelt op de voorgrond. Kijk daar links en een zandcycloontje, ja we waren een gebeid met zandstormen ingereden. Maar gezien het mooie weer waren er meer borden dan stormen. Dus helaas weer de sensatieplank misgeslagen.

Texas heeft ook de gewoonte om een aantal grensplaatsen, dus waar de staatsgrens dwars door een gemeente loopt, een combinaam te geven zo reden wij door een plaatje genaamd Texico (aan de grens met New Mexico) en aan de grens met Arkansas ligt een plaatsje genaamd Texarkana, goh hoe komen die Amerikanen er toch op lol. Ania zei dat we daar vorig jaar doorheen gereden waren, pfff ik wordt oud, vergeet dat allemaal haha.  En natuurlijk ligt er dan een plaatsje op de grens van Oklahoma….. en lezers jullie vervelen je telkens weer met mijn verhalen dus hierbij een quiz, de winnaar krijgt een leuk verassing van ons, hoe wordt dit plaatje genoemd, zet het even op de reacties en wij kijken wie het goed heeft lol. Pfff wedden dat jullie gaan kijken op internet en wij een vrachtvliegtuig moeten boeken met verassingen. Zeg trouwens gelijk even bij  de reactie wat je graag zou willen hebben uit Amerika lol.

Langs de route zien we regelmatig lange goederentreinen rijden dus ik werd nieuwsgierig hoe lang zo’n trein wel niet was, vaak staan er 4 van die grote locs voor dus moet een aardig gewicht zijn. Heel toevallig stond er eentje stil in onze richting, nu kon ik die even meten. Raad eens, dat ding was gewoon 1,5 km lang en ik denk dat het nog niet eens de langste was die we gezien hebben. Daar mijn telefoonetui kapot was gegaan, zijn we nog snel even langs een supermarkt gegaan genaamd Wallmart. Deze winkels zijn giganten, maar wat verwacht je ook anders hier, ze zijn 24 uur open dus je kan altijd terecht. Een etuitje hadden ze niet althans niet wat ik wilde hebben, dus heb ik maar wat superglue gekocht  om de zaak te repareren. Nog wat andere lekkernijen en zo en nu even aan de zelfkassa af rekenen. Geeft dat @#%% ding: “Ask for assistant, be patience please”. Wat dacht je wat, de superglue van mij werd niet geaccepteerd, omdat  de kassa niet weet of ik boven de 18 ben, zei de verkoopster. Blijkt dat je in Amerika geen lijm kan kopen onder 18 ivm snuiven van de jeugd. Ach zo zie je maar ook hier weer regels. Maar de kontrasten zijn vaak wel weer groot dan he, alles kan en alles mag hier, maar dit dan weer niet. Goed of niet ? Uiteindelijk heb ik nu toch een nieuw tasje lol.

Motel 6 geboekt en toen nog even naar de Cadillac Ranch gereden. Nou ja ranch is een groot woord. Er zijn ergens op een landerij een 10 tal cadillacs met de neus ingegraven en natuurlijk geeft dat een bijzonder gezicht, hoe kom je er op. Welnu een kunstenaar had in 1973 in opdracht van een miljonair het idee om een aantal cadillacs met de neus in de grond te plaatsen ter ere van de "Golden Age of American automobiles". Deze bijzondere situatie was natuurlijk aanleiding voor filmmakers om dit in films te verwerken zoals in de Disney film The Cars. Gezien het slechte weer, wat op komst was, ben ik er niet echt naar toe gelopen maar Ania wel. Ik ben bang voor onweer lol. Niet voor die bliksem hoor die kop ik wel terug maar ik ben bang van water. Das nat das koud daar bleek je van uit, je kan erin verdrinken. Dus brr niks voor mij als mietje.

Luitjes daar overseas ik stop met zeuren, gaan jullie maar doen wat je doen moet ik ga weer slapen. En van Nederland dromen hahahahaha. Hurray we gaan weer een paars kabinet krijgen.