14 september - onderweg naar Santa Fe, New Mexico

Een ontbijt bij subway? Ja waarom niet, nog deze vakantie niet gedaan ! We waren de eerste denk ik want het was stil. Ja Subway is ook niet echt een ontbijtrestaurant, maar ik moet zeggen toch zeker niet slecht. 1 Egg op een Engelse muffin met wat extra’s smaakte prima. Maar morgen toch maar weer een echt restaurant. We waren inmiddels op weg naar Albequerque of Santa Fe afhankelijk van de tijd die we nodig hadden om er te komen. Eerst nog even secundair gebleven aan de hoofdweg, ja dat kan eigenlijk bijna overal in de steden. Naast de snelweg is bijna altijd een secundaire weg met ongeveer om de mijl een oprit en afrit, altijd makkelijk als je bij een van de bedrijven moet zijn. Dus wij secundair gebleven omdat er……Yessss, een grote Harley motorzaak langs de weg was. En kan je zeggen die zijn dus gewoon groot, moest even kwijlen hoor sorry. Na enige tijd kreeg ik toch weer een droge mond, had alles gezien dus we konden weer tevreden door.

Nu dus wel die verdomde snelweg op. We pakten de eerste 100 Mijl op deze weg. Komt mooi uit kan ik even uitleggen hoe het verkeer hier werkt. Mijns inziens is het verrekte logisch opgebouwd om te beginnen zijn Amerikanen heel erg gedisciplineerd in de auto, ok excessen heb je overal natuurlijk. Als je als voetganger aanstalten maakt om over te steken dan zal een auto altijd op enige afstand je de gelegenheid geven. Afstand denk dan al gauw aan zo’n 10 meter. Wanneer een verkeerslicht op rood staat voor doorgaand verkeer dan mag je altijd rechts afslaan vermits je de overige weggebruikers niet hindert. Hierdoor ontstaan er dan ook vaak minder onnodige files. Op kruisingen waar op vier hoeken het zogenaamde STOP bord staat zal degene die het eerst komt ook het eerst weer doorrijden. Zo wacht men op elkaar ook als je afslaand verkeer bent. Rechts inhalen is altijd toegestaan, zodoende kan je al ver van te voren op de linkerbaan gaan rijden om links af te slaan, rechtdoorgaand verkeer zal meestal de middenbaan nemen. Op veel wegen is tussen de rijbanen een baan met gele doorgaande strepen gemaakt als je dan links af wilt slaan dan kan je daarop gaan rijden en stoor je dus niemand. Ook als je over wilt steken en naar links gaat dus kan je oprijden op deze baan en dan weer invoegen. De snelheden is men erg streng op, sneeky men, agenten dus krijgen al snel een orgasme als ze iemand te hard zien rijden en dan meten ze de snelheid met hun ingebouwde lasers ook als je hen tegemoet rijdt, of als ze ergens verdekt staan opgesteld. Denk niet, Oh, ik rij nu op een weg waar je uren niemand ziet dus dan ook geen agent. Haha die stiekeme lui staan gewoon een stukje niemandsland en ineens zitten ze achter je. Als er een police car met sirene achter je zit dan moet je stoppen. Doe je dat niet dan wordt je als voortvluchtig beschouwd en zal er al snel assistentie komen. Ach ja zo heeft ieder land wel wat he. Maar ondanks dat ik best wel tegen betuttelen ben, vind ik het systeem hier zeker niet verkeerd. Ook de vrachtwagens rijden net als de personen auto’s gewoon alle snelheden, dit voorkomt weer dat wanneer een vrachtwagen gaat inhalen er een file onstaat, deze jongens rijden dus ook 120 en zo voorts.

Zo inmiddels zijn we behoorlijk opgeschoten we naderen een plaatsje genaamd Tucumari, ook deze plaats ligt op de vroegere route 66 en dus heeft men op sommige plaatsen de zaak ook zo gelaten als het was. Soms hele oude auto’s op de oprit en een de oude benzinestations zo gelaten als het ooit was.

Vanaf hier gaan we de snelweg af en vervolgen binnendoor, een zgn Scenic Route. Om deze route te rijden moet we eerste even de nodige proviand inslaan en in ieder geval aftanken. Dit is ons geadviseerd want er is niks meer dan alleen maar een weg en het kan zijn dat je dus niemand tegen komt. Er was een KFC op de route dus die eerst maar even aangedaan en wat kip ingeslagen. Dan een supermarkt opgezocht en ondanks een klein plaatsje is ook hier weer een superstore. Het nodige voedsel ingeslagen en toen op weg.

Wel, een Scenic weg was het zeker, wat een landschap, dat platte was er nu wel vanaf. Ooit wel eens gezien op TV denk ik, het zijn van die typisch Amerikaanse bergen. Glooiend omhoog en dan een platte kop. Eigenlijk zijn het geen bergen maar meer grote kuilen en scheuren in een volkomen plat Amerika. Maar tja kuilen van 100derden kilometers breed noemt men hier een canyon en die kunnen diep zijn. Onderweg even gestopt om de kippeboutjes naar binnen te werken en een broodje en toen weer verder.

Iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii, ik trapte mijn rem vrij stug in diep in. Wat gebeurd er. Ania die duf zat te zijn moest handen en voeten gebruiken om te voorkomen dat ik Carglas zou moeten bellen. Nou als die schrikt berg je maar, haha. Maar mijn oren en ogen hadden andere bezigheden even nu. Even gekeerd en ja hoor eyevision heeft mij nog niet nodig. Ik had het goed gezien een harige spin van zon 10 cm, bruin zwart van kleur met gele strepen trachtte ongedeerd de overkant te bereiken. Het arme beestje, dat wil ik op de gevoelige plaat (ouderwetse uitdrukking lol) zetten. Ania had  zoiets van nou en, een spin, jawel maar als er thuis een spin van die grote zit moet ik naar de makelaar om mijn huis te verkopen denk ik dan maar. Jammer het kreng rende als een gek het hoge gras in dus weg eeuwigheid. Ok volgend keer beter. Maar vond het wel treurnis. Maar deze treurnis veranderde snel in verbazing want deze spin was niet blijkbaar niet echt bijzonder, over aan lange afstand proberen ze regelmatig over te steken en niet altijd met goed resultaat. Uiteindelijk had ik er 1 gevonden die op zijn gemak aan het lopen was en daar kon ik dus een plaatje van schieten + (video).

We naderden een plaatsje genaamd Las Vegas, ja zo zijn  er wel meer steden dubbel genoemd in the States. We kennen ook Nederland, Holland, Amsterdam en andere landen genoemd. Toch was ik nieuwsgierig naar de inhoud lol. Dus we gaan even een site seeing maken. Maar eerst moesten we nog een flinke bergpas trotseren. Tijdens het omhoogklimmen van Chevy (de  auto) kwamen we een paar lifters tegen die al redelijk op leeftijd waren. Pfff liften op een weg waar amper een auto rijdt, dat wordt toch lopen hoor. Op een stuk karton stond: “Going to Texas”, welnu daar waren ze dus nog 200  mijl van verwijderd.  We reden door Las Vegas heen en hebben het risico genomen om Amerikaanse koffie te drinken. Gelukkig binnen stond een bord. Wij schenken Starbucks flavour. Kijk dit is nog eens mazzel want die Amerikaanse koffie is niet te zui………….Maar goed alles went, ook een Amerikaanse koffietent.

Onze trip naar Santa Fe ging toch weer over de snelweg. Trouwens een snelweg  in Amerika is echt niet breder zoals men altijd maar wil beweren. Het verschil zit het in het feit dat de rijbanen vaak gescheiden zijn door een brede berm van pak weg 20 meter breed die als een soort kuil is gegraven. Voordelen zijn dat je niet tegen de vangrail knalt als je crashed maar een diepte inrijdt die je als het meezit gewoon kan overleven. Je voertuig remt behoorlijk af in dit gras. Maar stopt niet meteen. Een 2^e voordeel is dat de hulpverleningsvoertuigen door de berm kunnen keren. Maar een nadeel is dat ook de politie die achter je aanzit dat kan doen lol. Tommetje die nog steeds aardig haar best deed, alleen binnen door soms wat problemen, zei dat we Santa Fe naderden, dus gas terug en de juiste afslag kiezen, jawel de juiste afslag voor een navigator is natuurlijk de afslag die het minste ophoudt maar het is soms wel omrijden.

Santa Fe, een stad geheel op Mexicaanse wijze gebouwd geen enkele wolkenkrabber maar allemaal nette rond afgewerkte mexicaanse woningen waar van die palen uitstekend in flets oranje, bruine en soms groene kleuren en veel tropisch planten eromheen. De stijl waarin die huizen zijn gebouwd noemt men Adobe stijl. De palen die uitsteken, zijn de draagbalken voor de bovenvloer of het dak. Het bouw materiaal is leem kalk en water. Als het stortregent en de muren zijn niet goed beveiligd dan kan het zijn dat er een laagje afspoelt. Deze keer motel Super 8 geboekt, een erg mooi motel en ook weer in die stijl. Een drukke stad want het was moeilijk om een redelijk goedkoop motel te boeken maar Ipad is toch een uitkomst onderweg.

We zijn  Downtown ingegaan om natuurlijk Mexicaans te eten. Even rondgelopen maar het was avondkoud, dus hotel opgezocht om ons voor te bereiden op morgen als we hier 2 parken gaan bezoeken. Auto weer gestart en de weg terug in Tom gezet. Wat schetst mijn verbazing voor ons rijdt een police car, althans zo leek het te zijn, maar het was een parkeerwachterscar en die sufferd reed dus tegen een op de stoep staande paal aan. Met een binnenpret heb ik gas gegeven en snel naar ons hotel gereden lol.

Tot morgen folks .