5 September New York

Een ontbijt in het hotel, nee dat is niet gezellig. Net tegenover ons hotel is een ontbijtservice en die is veel gezelliger dus onze ochtendcalorie-en proppen we daar wel in ons maagje. Wat is een “egg on a roll” ? Misschien een opgerold ei ? Nee, dit blijkt een broodje ei te zijn, mmm lekker spek erop. “Wat voor een soort hotel zitten wij in hemelsnaam?” vroeg ik Ania toen we de ontbijtshop uitliepen. Gisteren de brandweer voor de deur en nu een ambulance. Nu alleen een nog politieoptreden en dan is de hulpverleningsketen rond haha.

Zo vandaag op weg naar Roosevelt Island, om dit te bereiken moeten we in een skibox stappen, die men aan een stevige kabel over de Hudson River heeft gehangen. Van hieruit heb je een mooi uitzicht over de rivier. De kabelbaan was wel erg hoog geplaatst, direct naast de Queensboro Bridge, maar dat moet ook wel want de Hudson rivier wordt bevaren door grote vracht en passagiersschepen en om nu telkens die kabel even los te schroeven is wat omslachtig. Terwijl ik aan het filmen was, viel er een plas water op de cabine en ja, je raadt het al, dezelfde hoeveelheid water die we gisteren ook op ons koppie kregen en viel nu ook weer naar beneden. Wat dat aangaat hebben we wel geluk want we zijn nog steeds droog gebleven. Het eiland is vrij smal en typisch ook een wooneiland geen entertainment of bezienswaardigheden te vinden. Even een Starbuckje genomen.

Kijk nou, ik heb niet altijd pech, er hangt een gondel te slingeren boven de Hudson rivier die moet gestopt zijn daar, vast en zeker een pech geval. Nu bestaan er op de aardbol wel meer mensen met de naam Heenes dus ik denk dat er gewoon eentje in die gondel zit. De frappuccino op? Ok, dan nu de subway in en richting Central Park. Het weer was wel iets opgeknapt maar ook weer niet echt om een fietstocht te ondernemen, dus dat hebben we overgeslagen. We gaan nog wel een keer terug om te fietsen lol. Omdat Central Park een plaats is waar bomen en struiken groeien zijn we maar richting Times Square gelopen. We gaan in Nederland wel een dag in het tuincentrum zitten om de bomen te zien, alhoewel het park zeker de moeite waard is  te bezichtigen.

Zoals altijd was Times Square weer even druk en er waren wat evenementen neergezet van commerciële instellingen zoals Verizon en wat automerken. Terwijl Ania……, lezers raad eens waar ze in was gelopen? ja inderdaad een kleding winkel, heb ik zitten genieten van alle extremiteiten, die je dan ook hier weer ziet.

Net voor mijn neus wilden een paar straat acrobaten een voorstelling geven toen de politie dit afstopte. Je kan een hoop doen maar om nu tussen 100derden mensen ineens de boel af te zetten en op je kop te gaan staan, is zelfs in Amerika iets te gek. De agent zei dat ze beter in 44 street konden gaan daar was het minder druk. Een vergunning voor dit soort optreden is niet echt nodig. Langzaam hebben we onze voetjes weer gepijnigd met de wandeling hotelwaarts en inmiddels was het alweer 5 uur.

Daar we weer met Iwona hadden afgesproken, zijn we ons gaan omkleden om daarna richting Rooftop Bar 230 te gaan. Een heel romantische bar op de 20^e etage en dan op het dak in de open lucht, palmbomen, gezellige muziek, uitkijkend over New York. “ Do you want a tableservice or bar service? - vroeg een in een grijs katoen kostuum gestoken jonge Amerikaan met een gezicht van “ik ga dur over hoor”. Wisten wij veel, doe maar table….in mijn achterhoofd zo iets van das sjiek. En dus werden we weer netjes, zoals de gewoonte in Amerikaaanse restaurants, naar een tafel gebracht.

De tafel stond in een hoekje zodanig dat we met onze snuffert regelrecht in een paar coniferen zaten te loeren. Pfff leuk hier, we kunnen net zo goed op de begane grond gaan zitten. Dus even zeuren bij een waitress en ja hoor even creditcard afgeschreven, want anders raken ze in de war over welke waitress wie bediend, en daarna ander stekkie opgezocht. Advies…. In zo’n geval zeker geen tabelservice maar barservice nemen. Ok, je moet zelf je drankje halen maar dan kan je wel gaan zitten waar je wilt. Waar blijft Iwona toch?. SMS: “I think, I cannot come, the wife of my father said she will come back early but she is still not at home yet so my kids are alone then”. Bleek dat deze 2 niet erg goed met elkaar overweg konden. Tja dat heb je in Amerika ook natuurlijk. Jammer Iwona, maar we wensen haar vanaf deze zijde fijne tijd verders en misschien zien we elkaar ooit nog eens. Het was leuk haar te ontmoeten
Drankje op en weer cm voor cm, meter voor meter vooruit geschuifeld, kiezen op elkaar terug naar het hotel. Wow, New York by foot, is mooi maar is wel erg veel lopen.

Terugblik op New York.
 

Je moet het meemaken om te begrijpen wat je ziet, het is een stad van wereld formaat. Vreselijk smerig en een chaos van de bovenste plank maar je kan er wel 24-7-365 uitgaan, winkelen en werken. Een stad vol extremiteiten, alles kan en niks is gek. Mensen zijn wel gehaast maar toch niet echt onvriendelijk. Verkeer is een chaos maar gek genoeg loopt het wel door. Een overvloed van Yellow Cabs, die aangehouden worden op de gekste plekken maar als je op een zebrapad gaat staan heb je de meeste kans. Waar is de tijd gebleven dat we zonder mobiele telefoon moesten doen? Als je hier in NY iemand ziet zonder mobile in zijn handen of aan zijn oor dan is dat echt een bijzonderheid.

Een modeverschijnsel hier is momenteel ondanks het warme weer, een lang jurk of rok tot kniehoogte en dan een paar plastic laarzen. Pfff zal dat stinken daarbinnen. En last but not least, er is geen tube siliconen meer te verkrijgen, die zijn door alle vrouwen opgekocht en hebben er mooi balletjes van gemaakt die ze in hun bh dragen.

Terwijl ik dit schrijf zijn we onderweg naar Phoenix op 10000 meter hoogte, dus eigenlijk is dit luchtpost maar dan zonder postzegel.

We zien elkaar morgen weer kus voor de lezeressen en hand voor de lezers. Wink.